GELİNCİĞİN UYANIŞI
Ben geldim bahar mor gelincik ...
nihayet uyandım uzun uykumdan , tereddütsüz tut narin yapraklarımdan kökümü dirençlendirdim küskünlüğümü kara kış altında bıraktım. niyetim ; iyi geçinmek kardeş çiçeklerle aynı toprakta yetiştiğimiz huyları ayrı ama cinsimiz bir olan onlar bensiz olamaz ben de onlarsız tarlalar kırlar ! ben geldim bahar çekinmeden , yansıttıklarımı saklamadan yüzümde. saygımla eğiliyorum , ışıldar gülüşlerim güneşinin yüzüne. kar altında çürümek üzereydim, ovalardaki cıvıltıları duydum soluk soluğa fışkırdım topraktan ağacına tormurcuklarına hayranlıkla. yemyeşil çayırlarının arasında izin verirsen kendimi bulacağım. müjde ver bana mutlu insanlardan, davet et neşeli kelebeklerin bayramına bekleyiş uzarsa kıyılacaktı bana sesim derinden duyulmayacaktı neredeyse. ne döndüm ayazlarda , ne de bitti umudum takıldım ilk cemrenin peşine . uğur böceklerin yoncaların ferahlığınla yüzünde toprak ananın yorgunluğu okunsa da. o kapamıştı gözlerimi doğanın kanunuyla. yaz kuruttu dallarımı, sonbahar savurdu gazellerimi, kara kış getirdi acıyla kendime beni , uyanışın tam zamanıydı. güneşinden pay ver belki son olacak bu arzum. bozgunculuk etme, rüzgarının esintisine busemi kondurayım. Nuran KARACA 19:53 21.08.2013 |
"yaklaş bana gözlerinden hasretle öpeyim"
Bu dize bile başlıbaşına şiir. Harika bir duyguyu
nefis bir anlatımla ulaştırmış şair öteki gönüllere.
Teşekkür ederim saygılar.