GÖNÜL
Ne geldiyse başına,bil ki cahilliğinden
Doğruyu yanlışı gör,uslan artık be gönül, Şansın bir gün dönecek,sanma kendiliğinden Birazda sen kadere,yaslan artık be gönül. Derildi gönül bağın,yıkık virana döndü Kor gibi yangınların,bir damla suda söndü, Şafak saydığın vuslat,geldi geçti bu gündü Bir çizgi çek üstüne,eyvallah de geç gönül. Doymadın acılara,işte büküldü belin Nasır tuttu genç yaşta,hem ayağın hem elin Hepsi hakkın olsa da,ödediğin bedelin Yarısı saflığından,anla artık be gönül. Alıp başını gitsen,kim arayıp soracak Hani nerde dostların,koruyup kollayacak, Sığındığın her liman,elbet seni kovacak Yok olup gideceksin,bir kuytuda be gönül. Gurur denen kamburu,çıkarıp at sırtından Vazgeç hayallerinden,vazgeç artık hırsından, Yeter diş bilediğin,bir yalanın ardından Kaybolup gideceksin,ummanlarda be gönül. Ah edip söylendiğin,şikayetlerin niye Kadere sitem edip,isyan etmek neyine Her döndüğün yanlışı,kâr say cahilliğine Kes artık hesabını,direnme artık gönül. 00:57__13.08.13 |