İnandır
Yalnız kaldığımda,
Hep o sorular gelir, Aklımın bir köşesine, Zamansız, kurulur. Neden, niçin, niye ? Kim bilir ki, nerede ? Ne zaman, diyerek, Beni düşündürür durur. Aşikar olanı bilsem, Gözümle görsem de, İnanmadığım şeyleri, Kalbime dinletemem. İlk kalbim yaratılmış, Görmeden inanmışım. Gel de hadi söz geçir, Kalbe sen bunu inandır ! |