MEĞER
Aşk diye kırık bir oyuncağı verdiler elimize
Oyna dediler,ağladık Tuttuk diye sevgilimizin elini boyasız banklarda Kızdılar,kötülediler,korktuk Yürüdük yağmurlar altında gülümseyerek göğe Deli dediler,güldük Kendimizde çok sevdik boş bir saksıda şiirler yetiştirdik Gidiyorum dediler,küstük Unutmadık ne varsa ataçladık anı tahtamıza raptiyeledik Boşver unut dediler,şaşırdık Bekledik fotosentez için güneşi bekleyen ardıç gibi umutla Gelmez bekleme dediler,sustuk Ağladık,korktuk,güldük,küstük,şaşırdık,sustuk Hayat isimli bi kitabın üzerinde uyuyakalmışız meğer UYANDIK... |