Vuslat
Sanki bir el beni git gide gerer
Sanki bir ateş ki yakar canımı İçimde isyan var ruhum derbeder Kaynatır da durur her dem kanımı İşkence izlerim yüzümde çizgi Anlımda ki nakış,saçımda ki kar Hala çözemedim bu nasıl yazgı Görmeden yürürüm mechul sonumu Kavga bedenimde savaşan benim Kendime isyanla asi olurum Yorgunum,üşürken canım bedenim Isıtacak kimsem yok ki gönlümü Ne kadar çırpınsam,ne kadar gülsem Sonunda ağıdım içime patlar Söndü umutlarım vademi görsem Bir sevgili gibi bekler ölümü Anladım bu alem benden uzakta Yaşamım eskici can pazarında Bekleyen beklesin varsın ırakta Ertelesin dursun vuslat günümü |