Az Önce
içimde sessizce koptu fırtına
gönlüm havasını bozdu az önce yıkıldı üstüme koskoca bina anılar aklımda tozdu az önce kovsamda gitmedi hiç peşi sıra oturur gönlümde ödemez kira görünce karşımda yıllardan sonra hasretin ağrısı azdı az önce kaderimmiş dedim boynumu büktüm derin nefes aldım bir de iç çektim bağrımdan çıkartıp öylece döktüm gözlerimden yaşlar sızdı az önce çok sağlammış aşkı kopmadı perçin bu akılsız kalbim unutmaz niçin ölmeyen aşkımı öldürmek için kalbim yine mezar kazdı az önce bu akşam evimde şarkılar seçip kendimi kaybettim birazcık içip zalimin ardından masaya geçip kalemim bir şiir yazdı az önce azaptar |
Işık ne zaman görünecek..
Tam yanıbaşınızda aslında belki de.
özce ve duru
saygıyla şairim