Tül perde üzerine günşliği çektik
Kavga döğüşü müzü kimseler görmesik istede dik.

Büyük hesaplar yaparken
küçük
düşüncelerde boğuldu hayallerimiz

Dar mutfak odalarında
sırtımdan vuruldum

yargısız infazlar
dedikodular,
kahve fallardın soruldum
Anlaşılması zor olanlardan oldum

Yanımda sanırdım ben aşkı,
Okşardım zülfükar saçlarını
Ben verdim aşk kurşunlarını
Kendi silahımla yüreğimden vuruldum

Kader çizmeye çalışıyor
kader içinde
hep birileri
kendi istedikleri gibi.
Akan seller önüne taş koymaya çalışıyor.

Cam dan girer içeriye yel.
Can dan can alır gider,
Yabancı bir el,
sağ kurtulabildi isen eğer.
bitmez tükenmez kibirleri.

Haklı çünkü hep onlar
Bitmez tükenmez sorunlar sorular
Başını dinlerken sonunu unuturlar.
kaybeden oluverirsin su üstünde yüzer onlar



Buruk bir tat bırakırken damağından mazi

Kanatlanıp uçuvermiş vuslat

Baka kalıyorsun ardından
duyguların baldırı çıplak.
hiç acımadan hırs,inat zehirlerini
Şerbet diye sunuyor birileri


Kendi kendinle mücadele
İşte.

Feleğin kefesi ağır basıyor
hep

hüzün bulutları ile biterken gün,
azalıyor sevgiler

Bugünü yaşamak için
Yarını

Yarını kaybediyor
kaybediyor
Yanılıyor BİRİLERİ.
.
.