SON YILDIZSon yıldız kaydığında son dal kırıldığında Benliğim sıfırlanır akşam karanlığında Kemanlar ince telden titretir yüreğimi Bir hain el devirir en orta direğimi Toprak öper alnımı börtü böcek gülüşür Etimi kemiğimi karga kuzgun bölüşür Bir çukur ki dört yanı çıkılmaz duvar kaplı Kim ne bilir içinde kim vardır istıraplı Dost ayrılmış izine ben kalmışım biçare Sinem bir yangın yeri ciğerim pare pare Bir kapalı kapıda geçilmeyen bir eşik Bu tünelin ucundan görünmüyor bir ışık Feryat figan ederim sesimi duyan benim Bilinmeyene doğru başım alıp gidenim Yok kimsenin günahı sonumdan ben sorumlu Bundan sonra bilirim yollarım uçurumlu Düşman oğlu düşmanlar şimdi fırsat kollayın Yuvarlanıp düşerken arkamdan el sallayın Kaçkari bu alemde yaşadı düşe kalka Yaradana yürüdü zincirde halka halka |