İki yabancı..
Buluşmalarımız vardı
Yüksek çarpıntılarla karnımda o tuhaf hisle Önce kokun gelirdi, hani sonra gül yüzünle Karşımda dokunmaya kıyamadığın bedeninle Nasırlı ama kenetlendiğinde Kendimi olabildiğine güvenli hissettiğin Yumuşacık ellerin vardı, tıpkı pembe yastığım gibi.. Kirpiklerinin arasından parlayan o ela şeyler, Yüreğimin karşısında can verdiği şeyler Sana doymak mı? Lügat ım da böyle bir söz yoktu benim. Yalvaran gözlerle baktım ardından Çıkartma, çıkartma ne olur Sevdam sana çok yakıştı Doğum yerimdin büyüdüğün şehirdin. Sendeydim senindim Sen artık bunu istemesen de Daha dün iki sevgiliyken Bugün iki yabancı olmuştuk Sonu yoktu diyenler haklı çıkmışlardı Gönül vazgeçmiyordu işte Sevilmese de seviyordu delicesine. Sami Arlan.. |