YEZİD'İN ORDUSU
Bir ordu vardı vakitlice ;
Adamsız bir cehalet ordusuydu. Kıyacaklardı katilce ; Karşılarındaki içinde adam akan nehirdi,suydu. Evvela anlatayım olayı ; Kufe şehrinde bir avuç sefil renklerde nefessiz ; Cehennem için şimdiden yanıp tutuşan ; Kendi güneşlerine bile edepsiz ; Sözde insan... Ya Hüseyin Yezid bize öğretmen olmuş ; 58’in evladı olmayı öğretiyor. Evlad-ı Peygamber...Bu soyunda soysuz ; Gülüne gül katayım derken gülü solmuş ; Bizi oruspuya çocuk olmaya davet ediyor. Hüseyin güneş parlatmış ay gibi, Ya Allah diyor... Hüseyin’im yolunda yolsuz insanlara inanıyor. Hüseyin’im atına bin..! Allah’a kavuşmaya gidiyor Hüseyin Bin Ali. Kılıcın sağında 70 solunda 6000 belki 7000. Sebep ney ? Hilafet. Ya Rabbi sen Yezid i ; Hilafete helak et... Yer Kerbela seneler gereksiz ; Yezid’in ordusu yine kahpece ; Diyeceğim odur ki gece. Çembere alıyorlar ümmet’i peygamberi. Sebep neydi hey edepsiz.!! Ruhu insan kendi Yezid ; Dünyanın dörtte üçününün bir gramını ; Güneş sayıyordu İmam Ali’nin ordusuna. Oysa ki bilmiyordular Allah’ın selamını. Güneş diyor : Ben neyim ki Allah’ın bir selamına.. Hüseyin Şehadet bayrağını dalgalandırmıştı. Yezid ibret olsun -kendime- deyip ; Bedenini Allah’a sevdalı atlara parçalatmıştı. Ey ümmet-i peygamber ; Kerbela şehitlerine El-Fatiha AMİN... |
Gönül dostu; Kaleminiz duygulara yön vermekde usta…
Çok Beğendim...
Tepriklerimle Kutlarım...
............................................Selam ve saygılarımla.