Gönül neylesin baharı yazı
Sevdiği her şey, pay edilmiş
Sarışının saçı, esmerin gözü
Kumralın gülüşüne toy tutulmuş

Ağustos ayının sıcağına sırdaş
Akdenizlinin gülüşü çalınmış
Marmara, Eğe, Boğazlar; Kardeş
Aşkın;Belden aşağısına ’sevdalar’ utanmış

Anadolu’nun masum gelini , kızı
Pembe dizilere esir olmuş
Eski Türk filmlerine ağlayan gözü
Güzellik salonları misafir etmiş

Doğudaki vefa, başlık parası diye
Gönül yarası nı, çağdaşlıkla sarmış
Doğu, İç Anadolu, Karadenizli, batıya
Göç tutarken, sevdaları geçim derdine asarmış

Memleketim vardı, benim dediğim
‘Leylekle Hoca misali’ kesmişler
Hani nerde ,yüzünü görmeden sevdiğim
Sevgileri yıkayıp, pembe dizilere asmışlar

Leyla, derimde leyla bilmem
sorsan adı var ,kendi yokmuş
Allah benimle ,ben Allahı bulmam
Allhtan ne ayrı, ne gayrı nesne yokmuş

Yarsuad perişan gönül elinden
Leyla, Leyla derde; Leyla yı bilmezmiş
Allah a bin yol gidermiş; Kulundan
Mevla,Mevla derde Mevla yı bilmezmiş