HAYATIM ROMANHayatımı roman olur anlatsam Çocukluğum fakir geçti neyleyim En büyük dileğim tahsil yapmaktı Çocukluğum fakir geçti neyleyim Gençlik yıllarımı bilemedim ki Goncayken gülümü deremedim ki Sevdiğime buse veremedim ki Çocukluğum fakir geçti neyleyim Çocukluktan çalışmaya başladım İftira yalanı hepten dışladım İyilikten doğruluktan hoşlandım Çocukluğum fakir geçti neyleyim Zaman geçti yaşım kemale erdi Babam bana kızım doğru ol derdi Yaşantımda sanki esen bir yeldi Çocukluğum fakir geçti neyleyim Hastalıkla baş etmeye çalıştım Çaresi olmayan derde alıştım Bütün insanlıkla ben hep barıştım Çocukluğum fakir geçti neyleyim Ben hep sevdiğimi aradım durdum Her gelen geçenden adresin sordum En sonunda onu yanımda buldum Çocukluğum fakir geçti neyleyim İsmihan der söylenecek çok söz var Zaman gelir dünya olur bana dar Baharda yağmasın yollarıma kar Çocukluğum fakir geçti neyleyim İ 4/8/2006 |
Kutluyorum anlamlı hüzünlü dizeleri.