Yalnızlık
Fırtınalı bir günde sensizliğin
kıyısında yürüyorum her adım atışımda bastığım yer ayağımın altından kaçıyor fırtınalar her şeyimi alıp götürüyor sanki güneşimi kapkara bulutlar saklıyor zifiri karanlıklar yıldızlarıma göz dikmiş belki onları da alacaklar elimden gecelerim mehtabımızı saklamış yansımıyor yakamozu artık kıyısında yürüdüğümüz göletimize etrafımda bir allhın kulunu göremiyorum bir tek gölgem var usulca ve sessizce takip ediyor beni vefalı vefalı işte o zaman gerçekler birer hançer gibi saplanıyor göğsüme göğsüme ben yalnızım ben yalnızım diyorum içimden bir umut daha kopararak Cevdet ALTAY 17.07.2013 |