YALNIZCA 'SEN' VE 'BEN'Derinliğinden kopup zihnimi kurcalarken bir ezgi, Bütün yalanlarımdan sadesin gözlerimin önünde Sakladım örselenmiş garip bir umudu Ölümü müjdeleyen yabancı bir yerde, Kulağıma dolsa da toprağımın zalim sesi... Ve açılır perde, Gecenin güneşe karşı eridiği demde Artık eskimiştir damarlarımdaki fenalık Hafif bir durgunluğun ardından, Yeniden doğmak gibi birşey aydınlık Korkutur beni sende olmak Çünkü bütün kusurlardan arınmak demek, Senin için bende olmak Oysa çare değil özlemek Acının varlığına yeni bir katkı, Seni görmemek... Yani bir yanım güneş, bir yanım gece Ne sürekli kapalı olabilir gözlerim Ne sürekli açık... Gölgeye sinerken ışık, Bu değişimde yaşarım seni, Duygusallığın derin yüzünü, Değil sen bende ben sende, Yalnızca sen ve ben olma ümidini... Düşüncelerimde zaten hayali ve hayati bir yere sahipsin.Ama gerçekte sen ve ben, derin bir duygusallığa meyil vermeyen iki kişi, olmalı.Sana ulaşmak için verdiğim mücadele, gerçekte anlamsız.Şuanki seni özlemem de anlamsız. O zaman ben seni gerçekte değil, gerçeğin üstünde seviyorum... o.k.ş |
aşk dediğin zehrin belkide panzehiridir kavuşmak
kimbilir kavuşsaydık ne sen ne de ben bu kadar deli olmazdık
biz yoldayız kardeş yol gider gün geçer
ama biz inadına mavi bir BAHAR günü kuş SEDA 'ları dilleriz
ruhumuzdaki gölgeye inat...
eyvallah birader...