emperyalizmin kasaları daha çok dolsun diye halklar savaşlara sürüklenir ve tüm savaşlarda daima en masum olanlar çocuklar ölür
hiç bir günahı olmayan o masum yavrular emperyalist canavarların taze kanı olmasın artık

Emperyalist Savaşlarda Yiten Dünya Çocullarına.

Ben açlıkla doyurulmuş bir çocuğum
Nişangahında kahpeliğin.
Dünyanın her yerinde
Ölüm adlanır solgun gülüşlerime.

Bazen başımda kartallar bekler
Öldüğümde leşimi yemek için
Bazen babamın kollarında vurulurum
Filistin sokaklarında ...

Bazen de paletler geçer
Masum gülüşlerimden
Afganistan’da bombalar yağarken üstüme
Vietnam’da hala süngüsündeyim düşmanın
Hiroşima dün gibi aklımda
II
Nedense bütün masallarda
Devler hep yemektedir çocukları.

Kanıma sulanır silahların ağızları
Göz yaşlarımı delip geçer mermiler
Neden? bu öfkeniz beyler
Neden bu durmayan kan
Neden? Beyler Neden?
Ben ölmekteyim
Bu anlamsız öfkeden.........

Ne istedim ki sizden
Bir lokma ekmek
Bir sıcacık gülüşten başka
Ne istedim ki sizden
Bırakın yaşamak istiyorum
Yaşıtlarım gibi oynayayım koşayım
Onlarca bombanın ağırlığını
Nasıl taşırım çocuk omuzlarımda
Çağı utandırıyorsunuz beyler
III
Nasıl duyurabilirim bilmiyorum
O sağır kulaklarınıza
İçime sığmayan düşleri
Ekmeğimi bala banmak
Annemin göksünde yatmak istiyorum
Babamın elinden tutup
Gezmek istiyorum
Çocukların öldürülmediği bir dünyada

Dilim farklı diye
Rengim farklı diye
Nasıl söylenir bilmem
Ben ölmek istemiyorum.....

Az sonra yine bombalar yağacak üstümüze
Yine barut kokularını silecek
Baygın et kokuları
Yine çağın ihanetiyle yüzleşeceğim......

İki iri zeytin tanesi gibi-
Anlıma fırlayan gözlerimi sunacağım
Amerikan köpeklerine..........................
IV
Az sonra her şey yitirecek rengini
Delik deşik olacak
Güzel olan her şeyin yüreği
Yatağım yanacak beşiğim kırılacak.

Yüz bin çocuk olacağım
Yüz bin kız erkek
Körpe yüreğimizi sunacağız çağın celladına......

Yaralı bir geyiğin üstüne
Sırtlanların üşüşmesine benziyor her şey
Leş kargalarının sırasını beklemesine
Lağım farelerin etimi didiklemesine .....

Bugün ıraktayım
Yarın belli değil
Hangi ülkede katledileceğim
Ölürsem paylaşılacak etim
Yaşarsam pazarlanacak bedenim
Tutsağı olacağım bu kanlı savaşın
Yada ağzı salyalı bir itin
V
Çocuk diye kandıramazsınız beni
Ben yaşıma basmadan büyüdüm
Biliyorum az sonra gelecekler
Ağızlarında diz boyu salya
Elleri kanlı bıçaklı ................

Emperyalistler
Çok severlermiş taze çocuk etini
Gelecekler
Ve ırzına geçecekler bebekliğimin...

Ama ben son olmayacağım
Dün Filistin deydim
Bugün ıraktayım
Yarın belli değil işte
Hangi ülkede
Hangi yurtta vatansız öleceğim..
VI
Siz hala susacak mısınız
Anneler babalar
Katliama seyircimi kalacaksınız.

Haydi gayrı sessiz çığlığımın sesi olun
Ellerimin bedeni
Umudumun yansıması
Öfkemi tutun avuçlarınızda
Yürek verin sesime
Ölmesin sizinde çocuklarınız
Yanmasın yüreğiniz.........

Yarın sizin çocuklarınız olacak
Emperyalist namluların ucunda
Haydi gayri ağabeylerim ablalarım
Umut yarına geç kalmasın
Bir daha hiroşimalar olmasın

Şubat 2003

Abdullah Oral