BANA KALDISon gül de kurudu virandır bağım Ağladı gözlerim yaş bana kaldı Güz vurdu sarardı soldu yaprağım Kapımda bekleyen kış bana kaldı Dert üstüne derdim nanayda çare Yandım hasretine öldüm bin kere Allı turnam çoktan ulaştı yare Kanadı kırılmış kuş bana kaldı Gelen dinsiz çıktı giden imansız Alan hırsız çıktı satan vicdansız Pâymâl olup düştüm yere dermansız Ayaklar altında baş bana kaldı Kim beni araya kim sesim duya Çöldeyim ah ettim bir yudum suya Altın akrabaya gümüş komşuya Yolumda bir kara taş bana kaldı Bir sap olamadım balta nacağa Oduna çıktılar düştüm ocağa El alem gölgede bacak bacağa Dünyada bitmeyen iş bana kaldı Vefa yoksulundan minnet isterim Ruhum daralır da cinnet isterim Batmışım günaha Cennet isterim Böyle saçma sapan düş bana kaldı Kimi yedi içti tıkındı geçti Kimi yandan yandan bakındı geçti Kimi mağrur eda takındı geçti Sonunda kırk yıllık eş bana kaldı |