BEN SENİ TANIMADIM DEME
olmuyor be gözüm
varsın iyi şeyler olsada son sözün pusulanın felegi şaşmış fırtınadan kaçmak elbet kolaydır feneri görebilene alacalı renk içine siyah düşmüşse rengin girdabına girmiş say bakma sensin diyenlere zaman pusuya yatmış hedefi bekliyor hesapsız sevmek vardı kitabımızda duvar ören sevgisizlere inat bağ bozumu toprak bile sen kokardın yıllanmış sevdam mahşere kalmış olsada seni sevmek susmalara kaldı olumlu olumsuz tüm zamanlar benim sevdiğim kadar seni sevmedi nedenleri saymaksa susmak en güzel cevaptı yorgun düşmeyen sevda anlamazdı sensiz uyumakta belkiler yoktu hangi rüzgar teninin kokusunu getirir hangi toprak kabul edecek hangi taş hangi dalından düşen yaprak üzerime düşecek kim ıslatır kim güldürür beni sen yoksan bu beden yaşarmı farkındayım lugatıma düşen sensizliğin yokluğunu sona yolculuğun adı ölüm olsada bir çınar ol baş ucumda üzerimde beyaz kırçiçekleri yamacımda bir su sesi varsın bana yazılmamış olsanda bu yürek seni unutur sanma bilirim ardımdan bilip bilmeyen konuşacak kolay olanın tekrarını rahmeti duymuyacak ben seni tanımadım deme sen beni yaralarımdan tanırsın yorgun kaldırımların aşınmış yanımsın ecelime şahit olan tek tanıksın aklım karabulutlarda belliki karakışımsın ben seni tanımadım deme ellerim üşürken hasret mektupları yazdığımsın kağıttan gemileri uluştıran gözyaşım düşlerimin kokulu yıldızlarımsın rüyalarında hayra yorduğun yanımsın ben seni tanımadım deme. dolunay senin olsun ben gecenin rengindeyim tarifi mümkün olsa anlatırdım amma bitmişin ardından yoktu diyeceğim demekki daha çok sevdim say,bu yüzden tanımmaz haldeyim. |
Yoksa sorarlar kimi tanıyorsun kime,
Değerli Hocam,
Gerçektençok anlamlı bir şiirdi.
Tebrik ederim..
saygıyla ...