Bir çocuğun küsmesi
Bir çocuğun küsmesi kadar benim küsmelerim,
Oyuncağını kaybeden, Akşam ezanıyla eve girmek zorunda kalan Ve ana yemekten önce tatlı yemek isteyip; Yiyemeyen bir çocuğun öfkesi kadar öfkem! Söz konusu sen olunca; Bir çocuk kadar yüreğim. Sürekli aynı soruyu soruyorsun, İşitiyorum Beni ne kadar seviyorsun diye; Bir çocuğun sokağa,güneşe, Teneffüs saatlerine, salçalı ekmeğe Arkadaşa ve kardeşe olan sevgisi kadar sanırım... |
Çocuksu tebessümle okudum güzel şiirinizi...
Yüreğinize sağlık...