SANMA Kİ UNUTURUM...Bir ateş ki gözlerin, yakar baktığı yeri, Sanma ki unuturum, anarım o gül teri, Hasretin öldürüyor, yok ki daha beteri, Sanma ki unuturum, anarım o gül teri... Bir bahar akşamında adını andım yine, Sızlatırken kalbimi, kavrulur yine sîne, Ne kadar alışmışım, gözlerine, sesine, Sanma ki unuturum, anarım o gül teri... Ellerimi tutardın, dolaşırdık gün boyu, Anıyor musun sen de, seviştiğimiz koyu, Çiçekli bahçelerde içerdik sıcak çayı, Sanma ki unuturum, anarım o gül teri... Durup birden, sessizce, gözlerime bakardın, Papatyaları örüp saçlarıma takardın, Gözlerimden kalbime ırmak olup akardın, Sanma ki unuturum, anarım o gül teri... Sessiz bir yalvarıştı, gözlerime bakışın, Çağlayarak, coşarak, yüreğime akışın, Güneşten daha sıcak, dayanılmaz yakışın, Sanma ki unuturum, anarım o gül teri... Yazdığın şiirleri okurdun usul usul, Yüreğime bir yağmur yağardı çisil çisil, Unut diyorlar bana, unutulur mu, nasıl? Sanma ki unuturum, anarım o gül teri... Ömrümce yüreğimde saklarım bu duyguyu, Gönül bahçemi saran o güzelim sevgiyi, Çözemez kimse senle, bağlandığım örgüyü, Sanma ki unuturum, anarım o gül teri... Düşleyince yüzünü, karşımda duruyorsun, Sevinç ve hüzün olup, gözüme doluyorsun. Rûhumda güneş gibi, akşamla soluyorsun, Sanma ki unuturum, anarım o gül teri... Kim bilir daha kaç yıl sensiz yaşayacağım, Seneler akıp gitti, bak geçti artık çağım, Tut hadi ellerimi, öksüz kaldı kucağım, Sanma ki unuturum, anarım o gül teri... Görenler binmiş sanır, beni ’sessiz gemi’ye, Dökülür gözyaşlarım, nerdesin, diye diye, Çılgın gibi seveni ayırır kader niye? Sanma ki unuturum, anarım o gül teri... Hâlenur Kor |