Sivasın Yolları
Sivasın yolları zulüme dardır
Senin adın temiz, yiğit Sivaslı O cadı avının sebebi hardır İrtica illeti, bu işin aslı Olur mu ihanetin mezhebi, dini? Taşıyan namerttir, yürekte kini... Çağlayan türküyü, susturan kimdir? Sazın tellerinden, kim zarar görmüş Allah Allah demişler, bu nasıl dindir Kulakları sağır, gözleri körmüş Böyle mi buyurmuş, yüce yaratan Böyle mi kurulmuş, bu güzel vatan... Ağıtlar yaksak da, ne faydası var Delinse ciğerler olsa da pare Yüreğe yağsa da, o ateşli kar Ah u zar etsek de, bulunmaz çare Unutmak mümkün mü geçse de yıllar? Dönmese de artık, o yiğit canlar... Ağlayı ağlayı durmak yerine İnsanlık ayıbı, örtülmemeli Gidenler gittiler son seferine Bu vahşet bir daha görülmemeli Pir Sultanlar gibi coşan yürekler Adalet gününü, yılmadan bekler... Unutma dinimiz, vicdan dinidir! Kan döken kafirin, mezhebi olmaz Cehennem azabı hesap yeridir Ettiği zulümler, kimseye kalmaz Kardeşçe yaşayan durur semaha Katiller hesabı, verir Allah’a... Mehmet Fikret ÜNALAN |
özünü bu mısrada buldum...