Ne Olurki. Şiir
Ne Olurki.
Öyle yorgun dikilip durma başucumda Bir nefeste anlatılmaz hayata dair yaşananlar, Bak tepemizdeki yıldızlar da sarhoş bu akşam! Dilsizi söyleten, aşığı ağlatan gecelerden geçtim, Yüreğim dalda dalga sahile vursa ne olur ki.. Gel soluklan hele yüreğimde Birkaç kelimeye sığar mı, ki hayat Renklere mi dargın gün batımına Yoksa kararıyormu gündoğumuna dünya Ya bu şehri kuşatan gaz bulutlarıda ne?. Özlemlerle susamış yürekleri ne serinletir ki Bu akşam hangi rengi konuşturayım? Beklide gün ağarmadan Ayı, yıldızları güneşin, rengine boyamalıyım Gökkuşağında hangi renkler saklı bilsek ne olurki… Ellerinden yaprak yaprak ömür dökülürken! Kırılıp dağılıyor gül bahçesinde güller Hayat dalgaları sert kayalara çarpıyorsa yüreği! Yaz sıcağı değildir ki sadece yürekleri kavuran! Cenneti cehennemi, yaratanların kahpeliği değilmidir? Bütün resimleri güneşin rengine boyamalıyım! Dağları, denizleri, çiçekleri, yeşile maviye, Ya mutluluğun rengi nedir! Acıların, hüzünlerin, hasretlerin! Hangi çoğrafyada gizli umudun rengi Kışın donduran ayazında sessizce ölsek ne olurki? Biber gazları sildi, mavi düşleri haritasından! Bizim çocuklar köşe kapmaca oynuyor bir sonraki geceye... Mehtap can çekişmede kızılay güven parkta Bir gece silinirken taksim gezi parkında Hangi renk yakışır insanlara Gökyüzüyle denizin arasnda bulsak ne olurki.. Güneşin aydınlığı ve beyazın savkı, Gözlerimi aşk ile boyuyor durmaksızın... Kendine sağırlaşanların, perde inmiş gözlerine, Göremiyorlar kısır döngü içindeki ütopyalarını! İki duvar arasına sıkışıp kalmış alaca karanlıklar sanki. Gece gündüze haykırıp,sesini duyuramıyor. Yarın halklar zulmün zincirini kırsa ne olurki.. Gecelerin karanlık kuytularında bıraktım nefesimi, Bedenim kendi infazını verir, Kendi içimde kaybolurum! Yüreğimin intiharı yarına aldırmazlığa yatar, Dilimin intiharıyla sessizliğe gömülürken sesim! Hürriyet işçi tulumuyla Alanlara girse ne olurki Abdullah Oral |