Yadırgamıyorum normal olaylar
Herkes tutmuş bir yol, doğru sanıyor.
Çıkarına göre işi kolaylar
Aç kalırsa kuru ekmek banıyor.

Anormal olan bir olay görmedim
Önce kendimi hiç açıp dermedim
Olmayacak işe kafa yormadım
Herkes iş göreni hemen tanıyor.

Yarısı minicik günahsız beden
Beyinler boş kaldı cahillik neden?
Surata bakar mı, dirilse deden?
Yürekler derinden, sonsuz kanıyor.

Biri çarşaf giymiş, biri giysisiz
Ne haldeyiz, bu kadar mı soysuzuz?
Sabah evli, akşam boşta, beysiziz
Kendini cennette huri sanıyor.

Atatürk utanır neslin halinden
Çok zor kurtulmuştuk düşman elinden
Nikâh tanımazmış tutmuş belinden
Üzülen şehitler yerde yanıyor.

Kim çağdaş, kim yobaz bilinmez olmuş
Müslüman nefsinin esiri kalmış
Dursunî’nin açan gülleri solmuş
Memleket sevenler dünü anıyor.

– 02/06/2007