GÜVENDİĞİM DAĞIN KARI YOL VEMEZDedim meyve veren bir bağım olsun Diktiğim fidanlar neden dal vermez Benimde bir yuvam durağım olsun Güvendiğim dağın karı yol vermez Başımı her taşa duvara vurdum Herkese umudun yolunu sordum Çiçekli bahçeye kovanlar kurdum Arılar da küsmüş biri bal vermez Alları çıkarıp kara bağladım Derdi mi kağıda döküp ağladım Didindim çırpındım imkan sağladım Gülistanı verdim o bir gül vermez Gönlümü herkese açtım giderim Bir hüzünlü yola düştüm giderim . Ben bu insanlığa şaştım giderim Düşene vururlar kimse el vermez . Cevdet ALTAY |