Elveda
Geçip giden gençliğim
Simsiyah saçlarım Kalem tutan ellerim Bir bir beni terk ettiler. Koşup zıplayan ayaklarım o çocukluk çağlarım Hiç yorulmayan bedenim Hoşçakal dediler. Dizinde büyüdüğüm Anam Saçımı okşayan Babam Zenginken yanımda olanlar Bir bir bırakıp gittiler. Şen şakrakdı evimiz Görünmezdi kelimiz Bolluk bereketliydi günümüz Beni bir köşede unuttular. Selvi gibiydi boyum Tatlı sertti huyum Çok netti duyum Şimdi beni terk ettiler. Vurdummu devirirdim taşı Ezerdim ihanet eden başı Kızdımmı çatardım kaşı Artık bende tükendiler. Nizamettin ERGÜL. |