Odam neden karanlık?
Bazen öylesine ağlamak istiyorum.
İnsanlar baktığında dayanamayıp benimle ağlamasını istiyorum. Kahrolası erkeklik gururum buna bile müsade etmiyor ve aslında beni güçlü biliyor tüm insanlar. Ağlasam durduramam kendimi biliyorum Bir taşsam gözyaşlarıyla bir su bardağı yaş dökerim. Ve yaklaşık bin defa ölürüm. Ölüp ölüp dirilmek beni bile korkutuyor bazen. Bazende gülmeye ihtiyaç duyuyorum Çünkü ferrahlamam gerek Boğuluyor bu kos koca dünyada Nefes almakta zorlanıyorum Ne bileyim bedenim yirmi iken yetmiş yaşındaki bir ruh taşıyorum OFF ne zormuş ama bu erkeklik gururu Herşeyi anladım peki odam neden karanlığa giyindi? Oda çok karanlık sanki hiç ışık görmemiş gibi Birde gece yaşıyorum, sabahı hiç güneş doğmuyor.. İsmail YILDIRIM |