KENDİNİ BİLMEZ
Önüne gelen bir şeyler söylüyor,
Ben bilirim deyip hiç dinlemiyor, Nice fermanları okusa anlamıyor, Aklım deyip büyüklenip havalanıyor.. Biliyorum demek insanı yanıltır, Sesi çıkmayana bağırmalar dağıtır, Hiç bilmez ki her zaman aldanır, Hamal gibi kendi yükünü taşıtır. Bir avuç dünya için her an aldatır. Kendini umursamaz ötekini anlatır, El ayak öptürmeyi saltanatı sanır, Yaşantısı dikenleri bol gülü anlatır.. Dil söylemez kader deyip yaşar, Hadi olmadı deyip hep verir zarar, Kendine bakmaz hep kusurlar arar, Kendini kaybeder azdıkça azar.. Bir gönül alan söz aratır ortamı, Bilmez kendinden başka yaşamı, Farkında değil zehir eder yaşamı, Karanlık eder gündüzü ve akşamı.. Farkına varmaz görmez doğruları, Kaf dağında görür kendini bazıları, Kabul ettirmek için gösterir azıları, Hayat dersi okumamış olmuş soytarı. Bir elinde güneş diğerinde ise ay, Kendinden başkasına der nay nay, Bir arab sabunu çıkar oda olur hay, Bir gün biter hepsi dersin yerinde say.. |