ARAF'TA MISIN?...
ARAF’TA MISIN?...
Senden sonra yağmurda hiç dolaşmadım Bedenim ıslanmadı sensiz sokaklarda Ağlayamadım bir başka omuzda Söyleyemedim yüreğimdeki öksüzlüğü Ben bulutlara dokunamadım sensiz Seremedim yıldızları geceme Bilemedim ay ışığıdaki yakamozlarla sohpeti Ve söyleyemedim delice esen rüzgara Savur savura bildiğince beni uzaklara Artık geceler anlamını yitirirken benliğim de Sensizliğin acımasızlığı bir tokat gibi inerken yüzüme Şarap kızılı sabahlar batıyor yüreğime Şeytan diyor ki yak bu bedeni savrulsun külleri Sor beni acılarla kavrulan yüreklere Nasıl tutsağın esirin mültecin olmuşum Karargah kumuşum sevdamın kapısına Menzilinde seni beklemekteyim hala... Ve yoksun işte ummandaki yunusa sordum Çölde ki seraba,ferhat’ın deldiği dağa, Bu sevdayı layık gören Rab’bime sordum Araf’ta mısın bilmiyorum,ama sensiz geçen Her güne bir ölüm çizgisi ekliyip. Senle kaybolmayı beklyorum TUANA ÇELİK.... |
kahretsin ne çok zamanı öldürmüşüm de ben,
hala nasıl yaşadığıma anlam veremyorum gerçekten.
kim bilir belki hala dönüşüne ip çekmekte gözlerim,
Olma hayatımda bundan böyle,
Kalma yüreğimde bir saniye bile.
Olmaman gerekliliğini bile bile,
Senli beni özlerim.
Benli seni özlerim.
Kahretsin,
kahretsin ki hala,
bizi özlerim."
dedim diye kızmadın değil mi bana DENİZ KIZIM,
YÜREK SIZIM