Saatin tiktakları vururken sabaha doğru
Lacivert bir gecenin içinde
Mavinin tonlarında birer yıldızdık
Kendi ekseninde parlayarak
Dostlarımızın yollarını aydınlatmaya çalıştık…


Gücümüzün yettiğince
Elimizin uzanabildiği kadar
Hayali bir mendille
Dokunduk gözlerimizden akan yaşlara
Bir türkünün ezgisinde
Yaralarımıza derman aradık
Kendimizi bulduk şiirlerin satır arasında
Paylaşırken üzüntülerimizi bölüştük
Neşelerimizi toplarken yüreklerimizle çarptık
Sevgiye sınır koymadık
Sonsuzluğa uzandı saygımız
Hoşgörüyü özümüz bildik…


Konya’dan etli ekmek yedik Hülya’mla
Londra’dan asi bir şarap açtık Ferhan’la
Avusturya’dan otuz yedi yılın
Hasreti yüklendi omuzlarımıza
Bekler olduk mavimi mavi gurbetten
Seher vaktinde sislerin arasından
Çiğ düşerken toprağa
Düşündük,
Neydi, kimdi bizi bir araya getiren?


Kimimize,
İçindeki hiç büyümeyen çocukla kardeş,
Her daim samimi içten bir dost,
Candan can arkadaş,
Koruyup kollayıcı ağabey,
Yoldaşlarına yoldaş,
Özlemiyle yanıp kavrulduğu
Dilinden hiç düşürmediği can özü
Mavi yürekli, maviye sevdalı
Ruhu masmavi Mustafa hocam
Sebepti birbirimizi bulmamıza…


Her yeni günde içimize doğan
Sarı sımsıcak güneşimiz
Varlığıyla bizleri onurlandıran
Bir babanın evladını sahiplenmesi gibi
Yüreğini konuştururken karanlığımıza ışık tutan
Bizleri kalplerimizden mavi bir kurşunla vuran…


Sondan bir önceki diyerek
Üç boyutlu bir masalın asıl kahramanı
Biliyor musun?
Deli; divanesiz olamaz
Geç bulunmuş kardeş tez kaybedilemez
Ak’sız kara griye mahkûm edilemez
Mavi turuncunun boynunu bükemez
El ele verdik iyi günde, kötü günde
And içtik
Aynı yollarda engelleri aşmaya…


Haydi,
Kolaysa git bizden
Cesaretin varsa bık bizden
Şairliğin yeterse bitir bu üç boyutlu masalı
Unutma;
Her birimizin yüreğinde
Senin yüreğini hedef almış
Mavi bir kurşun saklı…



31.05.2013_________________Seher_Yeli Seher Zerrin Aktaş