Yandan çarklı dil vapuru, dip dalgalı liman ister;
Kaptanı rota cambazı, anlaması zaman ister...


Kor istime yürek soyar, postu güverteye yayar,
Ağzını bacaya dayar, nargilesi, duman ister...


Özden balkı dere dere, çeker bayrağı göndere,
Acun ruhuna cendere, Calap’tan asuman ister...


Zorda şaşmaz pusulası; İç içe gönül zulası;
Öyleyken ledün Mollası, İrem atlas tuman ister...


Atını denize çapar, rüzgârından esin kapar,
Kuyruğunu topuz yapar, yelesinden keman ister...


Damlası birliği solur, kavim-gardaş umman olur,
Canında cananı bulur, ar bulaktan eman ister...


Aşk’ına minnet vefası, toy dernek vuslat sefası;
Nefsine cinnet cefası, düşmanını yaman ister...


Kofal kütüğe dayanmaz, rakip rengine boyanmaz,
Öfkesi dosta uyanmaz, alevine saman ister...


Olumlar tüm umudunu, kırar önderlik putunu,
Pay pençe böler "kut"unu, paydasına îman ister...


Beden fayansı "özlü kil", cürmü tandırına kefil,
İçten lisanına delil : Evvelemirde "nan" ister.


Kan revan çıkar düzlüğe, dirlik üfürür sözlüğe,
Güvenmez bunlu gözlüğe, hedefi tastamam ister...


Tin-derya tutar da maya, açılır dostu kuçmaya,
Ölmeden varır uçmağa, salasına İmam ister...


Dalar evren-dil odağa, kök salar toprak dudağa,
Ok’u teyemmüm sadağa, şeytanına hamam ister...


Çarkının izi kinaye, her döngüsü bin hikaye,
Ham ervah der, madem öyle, çala dümen roman ister...


Çile basınç yük azlanır, yar ayazında buzlanır,
Salt gözyaşıyla tuzlanır, pastırması, çemen ister...


Sıla sitemini duymaz, ölse de yasını yaymaz,
Bilge can gülüne kıymaz, imbiğine kömen ister...



YUSUF BİLGE
12 Ekim 2011-İstanbul

Meraklısına notlar :

*Kömen : Hayatı anlamlı kılan hayali hedef, yüce ülkü, mefkure.
*İmbik : Bitkilerden esans elde etmek için kurulan damıtma düzeneği.
*Yandan çarklı : Bir tür buharlı vapur.
*İstim : Buhar kazanı ve fırını.
*Balkı : Yakamoz.
*Acun : Dünya.
*Calap : Allah’ın güzel isimlerinden, yalvarılan, dua ve niyaza en layık.
*Asuman : Gökyüzü, uzay.
*Çapmak : Dolu dizgin koşturmak.
*Ledün : Ezotorik gizli ilimler.
*İrem : Yalancı cennet.
*Tuman : İç donu.
*Atlas : 1.Parlak saten kumaş, 2.Harita kitabı.
*Eman : İzin, besmele.
*Kofal : İçi çürümüş.
*Özlü kil : Ak toprak, seramik sanayiinde kullanılan kaolin cevheri.
*Nan : Ekmek. İnsanlarda içten lisanla oluşan ilk kavram.
*Tin-derya : Ruhlar alemi.
*Kuçmak : Kucaklamak.
*Uçmağ : Cennet.
*Sala : Namaz, dua.
*Teyemmüm : Suyun yokluğunda toprakla alınan aptest.
*Kinaye : Şiirde ima san’atı