DÜŞ
Hıçkırıyor gök doyasıya
Benim yerime şehre gürlüyor, Islatıyor ayakları altına alıp alıp Yalnızlığın doymaz bir mutsuzluğu var Dilimi ısırıyorum susabilmek için, Kanayan yalnız aşk, Susan; bir kaç kelime... Bu gece düş kurmak ayıp değil, Döktü içini ya gökyüzü Umutlandı mutluluk, Düş kurmaya başladı yine... Özlemlerin koynunda uyumalı Ve bir sevda yaratmalıyım yeniden, İlk kez sevecekmiş gibi... Heyecanlı, titrek, hesapsız... Bu gece düş kurmak ayıp değil, Tenim titreyecek elleri dolanırken bir bardakta, Dil kanamayacak haykırırken sevdiğimi, Sevilmek ne de güzel ne haklı bir gurur... Düş; peyda edecek aşkı, peşimde... Açtım perdeleri Nefesi ılık ensemde... |
Saygılar...