Daha Ne Yapayım?
Ey sevgili..!
Seni beklediğinden daha çok sevmedim mi? Hangi tepesinden bakarsan bak İstanbul’un Bir panoramaya çizmedim mi endamını, Ufkunda hep seni göreceğim..? Bilsem de çileyle bezenmiş bu yolun Daha başındayken serencamını Bir bakışına benzer diye Tüm şerefelerini donatmadım mı Boğaziçinde dizili minarelerin, Güneş şulesinden kandillerle..? Ve ben yine vurulmadım mı Lacivertten sıyrılan maviye..? Tenhasından ürkme diye, Uyurken mışıl mışıl Omuzumdan yükselip yerleştiğin, Yüreğimin keşfedilmemiş doruklarına Adını yazmadım mı, Işıl ışıl? Özenip de Sultanahmet’in Göğü delen mahyalarına.. Ne yağmur gibi göktaşlarının Ne de gaipten fırlamış Cilveli yıldızların Çarpmalarına aldırmamış.. Haresi gözünü alsa bile Hep yüzünü görmeye amade, Ekseninde dönmeyi unutmuş Bir garip peyk olmadım mı? Merkezinden uzakça, Beni tuttuğun yörüngede İnsicamında dönüp duran ahmakça.. Daha ne istiyorsun sevgili? Tüm organları istila etmiş Bedenim ölçüsündeki yüreğimi Hayat damarlarından, Sana hasretle beslenmiş Sadece kıvrımları kalıp urlaşmış beynimi, Bu esaretten kurtaracaksan; Al..! Kopar da al..! erol başçı |