İKİ YABANCINe tuhaf; İki yabancı gibi Geçiştik kaldırımdan, Oysa Aşinaydı her bir Taşı, İzler kalmıştı Adımlarımızdan, Hala Aynıydı saçlarının Rengi, Üstelik Pek bir şey değişmemişti Güzelliğinden, Sahi Hiç mi kahve içmedik Seninle, Bu ne yabancı Bakışlar şimdi, Ne vardı sanki Yüzünde Tebessüm olsaydı, Kıyamet mi kopardı Merhaba deseydin, Korkma Üzerime alınmazdım, Tazelenmezdi ümitlerim, İçtiğimiz kahvenin Hatırına sayardım. Hsn 27.05.2013 Alanya |
Seninle,
Bu ne yabancı
Bakışlar şimdi,
Ne vardı sanki
Yüzünde
Tebessüm olsaydı,
Kıyamet mi kopardı
Merhaba deseydin,
Korkma
Üzerime alınmazdım,
Tazelenmezdi ümitlerim,
İçtiğimiz kahvenin
Hatırına sayardım...."
Ah şairim ah ki ah...hayat böyledir işte...nerde o kırk yıllık kahvenin hatırı....neskafe çıktı mertlik bozuldu şimdilerde..öyle der bir bilge..."insan,insana can kadar yakın...cihan kadar uzaktır..." ve,işte böyle oluverir insan cancana iken birzaman...şimdi iki yabancı...neylersin ki insanoğlu bu,çiğ süt emmiş...
tebriklerim,sosyal bir yarayı,vakayı dillendirmedeki ustalığınızadır...selamlarımla...