Sürünüyorum!..
Yokluğunun peşinde, deli - divane hep,
Sonbahar gazeliyim, sürünüyorum, Kahrım kabarmış sanki, bir tsunami, Girdap olmuşum yoluna, sürünüyorum… Yine bana merhaba de, ya da ne haber, O an kötüysem bile, iyi olurum bir den, Ne den bana yalan söylüyor o gözlerin, Bir tek onun yolun da, sürünüyorum… Ateş topuyum, görüyormusun, kader taşı, Uğrun da eskitmem mi gerekiyor, on ca yaşı, İç deki ışığı çak, farklı olduğunu göster bana, Yoksa, böyle derbeder, sürünüyorum… Oysa kelimelere fazla ihtiyaç yok, bilir sen, Bir tebessüm, ya da eski gülüşlerini ver, Başıma gelen en kötü şey, unutmak olur, Sensizlik aratıyor seni, sürünüyorum… Geçmişle ilgili her şey mükemmeldiler, Teselli oldu, acımasız ve çok ibret verici, Bloke olmuş hafızam, borçlandım aşkına, Kaldır hacizi gönlümden, sürünüyorum… Kır çiçeğim, manolyam, emsalsiz gülüm, Nahoş oldum, renkli bir kişiliğim var ken, Bu Karacaoğlan’ın, Elif’’ten gördüğü zülüm, Bitirici hareket yap, sürünüyorum… Çocukken sevilirdim, ergenlikte nefretliyim, Gördüğüm ceza şimdi, ayrılığa mahkumum, Değişmez kaderime, bari beyaz güvercin ol, Böyle kara bahtım la, sürünüyorum… Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. 05.10.2012 |