DUYGU SAĞANAĞI 2Soğuktu Sanki şehir buz tutmuştu Güneş ısrarla bulutların arkasına saklanıyordu Bir ara çıkar gibi oluyor O da beş ya da on saniye sürüyordu Sessizdi Ayaklarının sesi bile duyulmuyordu Görüntüsü bir anda kapıda beliriverdi Öylece durmuş içeriye bakıyor Sanki birşeyler arıyordu Kibardı Yumuşacık sesiyle Tane tane konuşuyordu Bilimsel Şair’i arıyordu Çok önemli bir konu hakkında Onunla konuşmak istiyordu Kararlıydı O kadar düşündükten sonra Bir sonuca varmıştı Her şeyi göze alarak nihayet Bilimsel Şair’le buluşacaktı Ellerini ellerine alıp Usulcacık ona Aşkını fısıldayacaktı Şaşırmıştı Bilimsel Şair oradan Çoktan ayrılmıştı Günlerce yolunu gözlemiş Gel diye haber salmıştı Gelmez artık diye sonunda Uzaklara Çok uzaklara kaçmıştı Yıkılmıştı Neden sanki biraz daha beklememişti Oysa seven Bir ömür boyu beklerdi Demek ki Bilimsel Şair Onu gerçekten sevmemişti Pişmandı Sonunda suçunu kabullenmişti Her gün onlarca çağrıya rağmen Bir gün çıkıp gelmemişti Çok naz aşık usandırır sözü Bak işte başına gelmişti Buruktu Bilimsel Şair’in nereye gittiğini Sormaya bile cesaret edememişti Sadece Kuru bir iyi günler diyebilmişti Ha bir de Eğer onu görürsen Neyse İş işten çoktan geçmişti Soğuktu Tüm şehir buz tutmuştu Yağmur havası değildi ama Garip bir kızın gözlerinden Sağanaklar boşalıyordu Ali ATA |