başladığım yerdeyimbuz taneleri gibi kayıp gidiyor elimden herşey , tutamıyorum hangi hayal benimdi karıştıyorum kendimden o kadar uzağım ki şu aralar başkalrına benzetebilirsiniz hiç şaşırmıyorum artık ne gücüm kaldı ne suçum vardı. mutlu olma ihtimalini düşünemiyorum dünya dönüp dururmuş ya nerden başlarsan başla. vardığın yer aynıysa kaçmanın ne manası var ki gitmenin ne manası var ki? |