bir sabah;

her sabah güneşiyle doğduğu güne doğamaz çocuk,
ne gün doğar gül yüzün yüzüne,
ne de çocuk doğabilir,,güneş üstüne,,

bir sabah;

bir çocuk doğar tekerlekli sandalyeye mahkumiyetin hükmüne,
hiç kimsenin oynamak istemeyeceği ilk güne merhaba dediğini,
bilmez,,bilemez,
çalmayan kapısı ardında bana kalmış bir ben,,ve bir beden daha büyür istemeden,,
kuş sesine karışık çocuk cıvıltısı,,dışarıda,
çocuk,,içeridedir hep,
içinden çıkamayacağı bir içedir bundan sonraki yolculuğu,,

bir sabah;

bin bir sabah geçmiştir bir sabah üstünden,
öldükten sonra dirilişin iyi tarafıyla avutur kendini,,tanrı katında,
ama ayrılığıyla ayrı düşmenin düşünde hep dünde kalan bir bendedir,,düşkünlüğü,
ve öldükten sonra dirilmenin imkansızlığına terkedilmiş bir banadır keder,

bir sabah;

bir daha sabah olmayacak güneşler doğar içime,

mayıs 10,50