---İNADINA UMUT İNADINA MUTLULUK---
Mutluluk ancak mutlu edebilmekle mümkündü....
Sen gülmezken benim ruhum büklüm büklümdü... Çıkıp gelsen avludan çarşıdan sesini duyursan... Sen sofrayı açsan da ben çocukları buyursam... Kendimiz gibi kaderimiz de askermiş gittik uzağa.. Takıldık tenhada yol kenarlarında hain bir tuzağa.. Rampalar eğlencemiz olmuş yoktu tatlı düzümüz... Vuruldukça gülüyordu bu yakışıksız altın yüzümüz.. ___TAHİREXİN___ 30.01.2013 |