....
Düzen böyle,
Ateşe verir biri sevdayı, En orta yerinden... Kimse çıkıp demez, ’Ben yaptım...’ Nice sevdalar alazlanır, Nice duman, Nice kül... Bir kaşık sadakat söndürebilir oysa, Bir damla aşk nelere kadir... Üzerine ölü toprağı sermişler sevdalarımızın, Ateşler içinde ant içiyor dönmeyeceğine... Kokmuş bir ceset şimdi inanmak denilen, Tövbe ediyor Yalan cehenneminde yana döne... İnsanı her acı yakar da, Çöreklenir dörtnala ihanet, Bir o akıtır zehrini, Öyle beter, öyle sinsi... Varsın bizi kör bilsinler, Uçkuru düşük sevdalara... Solumuzda cehennem , Solumuzda deprem, Körlük sevdanın bekareti... |