Gel Vazgeç Hevesten, Hevanın Renginden!Yar… Biliyorum Neler hissettiğini Ah u zar ettiren En sıkıntılı halleri, Boyun büktüren vakti O vakit akıl kar etmiyor, İrade zafiyete meylediyor, İzan sukut ediyor sanki Çekimser bırakan, Endişeye yol açan, Acabalar sokağında yalnız bırakan Vehimlerdir diyelim, velev ki Düşlemek Bile bazen yetiyor Düşünmek için fikir Ve görgü kim bilir neler istiyor Merak neden sürur Ve huzur bahşeden latifliğe Sükûnet içinde sevk etmiyor Niçin nefs korku Ve paniğin içine çekiyor, asılsız Bir macera yaşatmak için Neden bu halimi icbar ediyor Akıl, kalbin Sezgisi, ferasetidir İdrak, dimağın Vazgeçemediği, onun İçin ceht ettiği şirazedir Ahlak kalbin ve vicdanın Saadet bulduğu ahenktir, İnanç konusunda çaredir Umut, aklın ve idrakin Muvazenesinden neşet eden Taleptir, emel ömürden biçilen Ve çok zor edinilen bir istektir Her nefes Hesabıyla makbuldür Vaktin sultanı, üşüten Lahzalar içinde gönülden Ne bekler, o an dürülür Alnının şakından ter gelmeden, Damardan kan çekilmeden, korku Kalbime düşmeden panik görülür Ne kadar vehmetsen, keş keleri Derleyip neşretsen, en yakınlarını Gözünün önünden geçirsen bile, Artık zaman kadrine yürür Mustafa Cilasun |