Yaşamayı unutan..
Yitirince sevgini, ben sensiz yarım kaldım
Yokluğunla her günüm, bir nefes aldı benden. Sensizlik ah ne zormuş, ne sevindim ne güldüm ..Arzumu hevesimi, tutkumu çaldı benden. ...Yaşamayı unutan, bir adam kaldı benden. Nasıl terkettin beni bir başıma acımla, Sana şiirler yazdım gözyaşımla kanımla, Yüreğimi sızlatan isyankar feryadımla, ..Odamın duvarları sarsıldı yıldı benden. ...Yaşamayı unutan bir adam kaldı benden. Seni melek sanırdım vefasızmıydı adın, Sersefil bir haldeyim perişan gözün aydın, Sen herkesi kandırdın hoş gülüşünle kadın, ..Ayrılığın suçunu elalem bildi benden. ...Yaşamayı unutan bir adam kaldı benden. Böyle mi bitecekti aşkla yazılan roman, İzini çok aradım yollar puslu toz duman, Hasret akşamlarında durmak bilmeyen zaman, ..Simsiyah saçlarımı koparıp yoldu benden ...Yaşamayı unutan bir adam kaldı benden. Geceler ayaz oldu karakış mevsimlerim, İntizar içindeyim soldu bak resimlerim, Okunmuş mektuplarda silinmiş isimlerim, ..Felek zalimlik etti bin parça böldü benden. ...Yaşamayı unutan bir adam kaldı benden. Ellerimle gömdüğüm yeri yurdu olmayan Hasretinle çaresiz gün vadesi dolmayan Bu gönül yarasına merhem şifa bulmayan ..Gelmedin ki bilesin yâr kaç can öldü benden ...Yaşamayı unutan bir adam kaldı benden. Şair:İsmail Kurt 18.05.2013 |