SEN BENİ MECBUR ETTİN
Ben ağlarken sen güldün, geçip gitti seneler
Yaşıyorken ölmeye, sen beni mecbur ettin. Terk edip gittiğinde neler çektirdin neler Acı acı gülmeye, sen beni mecbur ettin.. Ben gülşen bekliyorken güller dallarda soldu Her gün gidip geldiğim, sana gelen o yoldu Gönlüm tipi, boran, kar, göz yaşlarım sel oldu Gülerken ağlamaya sen beni mecbur ettin.. Görünce vurulmuştum, yoktu dünyada eşi, Gözümü kamaştırdı, kıskandırıp güneşi, Söndürmedin bir türlü içimdeki ateşi Kalbimi dağlamaya sen beni mecbur ettin.. Sende beni sevseydin, benim gibi derinden Oynardık Atabarı, yer oynardı yerinden Ayrılamadı gönlüm, ne senden ne sevginden Gönlümü bağlamaya sen beni mecbur ettin.. Sevdin ise sözüm yok, senin sözün üstüne Ne desen kabulümdür, başım, gözüm üstüne Yüzlerce şiir yazdım, kaşın, gözün üstüne Sessizce çağlamaya sen beni mecbur ettin.. 18.05.2013 Şavşat Avni Temiz |