Nasipsiz
NASİPSİZ
Hakk, adıyla adını anmadı mı Aşıklar sevgisiyle yanmadı mı Alemler nuruyla boyanmadı mı Efendime postacı diyen gafil Gül’e sevgiden nasipsiz zır cahil. Efendime nasıl postacı dersin Sonra ümmetlikten tard edilirsin O zor günde başın eğdirirsin Efendime postacı diyen gafil İlim-irfandan nasipsiz zır cahil. Hesap gelip çatınca düşme dara Nefse uyup kendini sokma zora Mahşerde başka kurtarıcı ara Efendime postacı diyen gafil Şefaatçiden habersiz zır cahil. Malına güvenip mağrur yürüme Sen sen ol yüzünü kibre bürüme Sakın, elbiseni yerde sürüme Efendime postacı diyen gafil Tevazudan da nasipsiz zır cahil. Her peygamber ümmetiyle toplanır Senin yüreğine hançer saplanır O gün herkes “Can Ahmet’le” aklanır Efendime postacı diyen gafil Kurtarıcıdan habersiz zır cahil. Kul Sami’m uzak dur sen bilgisizden Hayır gelmez “Nebi’ye” sevgisizden Hakk elini çeker o ilgisizden Efendime postacı diyen gafil Hak Habibinden habersiz zır cahil. SAMETTİN ŞENKAYA (KUL SAMİ) |