Yar…
Aldım başımı gidiyorum
Ruhumun feryadını,
Kalbimin hicranını kimseye
Ayan etmeden göçüyorum
Sessiz ve suhuletin sudur ettiği
Bir sakinlik içinde halim
Ve zihnimle sualleşiyorum
Neden hiç dinmiyor gözyaşlarım,
Efkârı melalim,
Hüznü koklayan yâdım diyorum

Kime çare
Olacaktır hicranım
Devaya muhtaçlığım, elemle
Seyri sefer halım, aşkın
Hasretine ram olan bu canım
Yine sükût etmek geliyor içimden,
Sabrı hakkıyla
Terennüm edemezken, neyleyim
Ne can, ne canan
Hakka yar olmayan
Ve hüzün içinde
Nefeslenen hicranın esiriyim

Bir emel yolunda,
Umut hiç aşk olur mu?
Murat edilen har, narın
Haşyetinden arîleşen fer olur mu, ?
Sevda ruhuma sorulur mu?
Gam sineme kederi zerk ederken,
Olmayan derdin çilesini
Yâd edene aşk sorulur mu?
Günü gün etmek, nefsin
Keyfiyetinde nefeslenmek hak
Yolunda meşke konu olur mu?

Bir sor halimi,
Söndü yadım bak akisler gibi
Hiç mi açmayacak ruhumda
Bir aşkın seher vecdi,
İnşirah ümit eden eşsiz mecali
Hep düşler mi koklanacak,
Serabıyla gönlüm nasıl
Şakıyacak ve aşk ile ağlayacak
İzhar olan bir vakitte
Kalbim şad olacak, terennüm
Ettiğim letafete aşkla kanacak

Gel hor görme
Bu garip ve viran halimi
Umut içinde şakıyan melalimi,
Sineme esin bahşeden
Yârin taksimini, hasredileni
El hak fakirdir bu ahvalim,
İdrake muhtaçtır hali muradım,
Aşk için bir kurbanım
Sevda için yanarım ruhumu
Bahşeden Halikı mı gönlüm
İçin bir aşkı mabet tanırım

Mustafa Cilasun