KARANLIKLARGünaydın diyorum şafak saatlerinde aileme Ben gülümsüyorum Onlar ise garipsiyor yine Ne kadar örtsem de gülümsememle Örtülmüyor benliğim ve üstümde taşıdığım karanlıklar yine Hani bombalar yerine çiçekler verecekti Milletler birbirine Ama kopan insan parçaları üzerim de Hani kimlikler kaldırılmıştı, bilinmezliğe Niye vuruyorsun o zaman En yakınındakine Bakma anne öyle Evet unutmuşlar AŞK ı işte Maneviyatını dökmüşler yerlere Maddiyata ve mantık çerçevesine Görme sen beni, üzülme anne Ben kendimi kandırıyorum yine Tüm KARANLIKLAR üzerimde ….. |