Gökyüzü olsan
Gökyüzü olsan,
Uçsuz bucaksız. Alabildiğine mavi. Üzüldüğünde, nimet gibi yağsan üstümüze. Kızdığında, çaksan şimşeklerini gövdeme. Sevindiğinde, açsan o tertemiz gönlünü. Karamsarlığında, buluta boğsan her yeri. Güldüğünde, hava çok sıcak desek. Yalnız kaldığında da, çok soğuk. Sen bir gökyüzü. Ben ise sana bağlı, sıradan insanoğlu. |
Kaçırmışım çok şiirinizi ..
ama
yakaladım
çok özeldi