YALNIZ DEĞİLSİNDİR İNAN
kirpikler titrerken gecede,
ince ince bir yağmur toprağı öperken, buğulu camlarda umut la kalpler çizilirken, mis gibi çay kokusu dolmuşken odaya, en derin uykularında atlı karıncaya binmişse çocukluğun, sarmışsa bedenini sımsıcak sevdalar, rüzgarın ezgileriyle mırıldanıyorsan hayatı, yalnız değilsindir inan... yalnızlık; kuşlar vurulduğunda başlar, ve sevdalar kara kuyularda uykudayken, ellerini uzatamıyorsan yarına, işte yalnızsındır o zaman... |