BÜYÜTEMEDİĞİM ÇOCUKLUĞUM...
Ne zaman bir çocuğun elinde
Bir elma şekeri görsem İmrenerek bakarım. Sanki benim elimdeymiş gibi Başlarım parmağımı yalamaya Hayallere dalarım Uçarım........ Ne zaman bir kurşun kalem görsem Aklıma sivriltmeye kıyamadığım Küçük parmağım kadar kalmış Kalemim gelir Mazi dizili verir Dalarım........ Ne zaman bir çocuk görsem Babasının elinden tutmuş Kendimi zor tutarım Benim..benim... elimi de tut.. Demek gelir içimden Özenerek,kıskanarak Bakarım.... Birde... birde... Anasının göğsüne yaslanmış Bir çocuk görsem....eyvahhhh... Onun yerinde olmak için Dünyaları satarım... İşte böyle yaşanmamış Bir çocuklukla çarpışırım İçimde büyütemediği m çocukluğumla Hesaplaşır.hele hele Geceleri onunla adeta Savaşırım.... Kimse bilmez Kimse anlamaz ki derdimden Yaşayamadıklarım çözemezler ki Sadece geceleri ağlarım. Boğazımda düğümlenen hıçkırıklar Gece isyana dönüşür Onları yastığa Boşaltırım..... Göz yaşlarım göl olur Sadece yastığı Islatırım..... Ah...derim...ah.... Şimdi bir ona kuzusu olsam Annem alsa dizlerine Sütümü verse Severek sallasa Uyusam.... Böyle bir şey olsa Ama peşin söylüyorum OLSA olsa böyle bir şey Ben hiç büyümem Çocuk kalırım., |
Bende hayata büyümeyenlerdenim.Bu yüzden masum bakarım her canlıya..
Yüreğimin sesini dile getirmişsiniz.
Yüreğinize sağlık Çok güzeldi.Anneler günümüz kutlu olsun..Sevgiyle kalın.