İŞTE BÖYLE
Rüzgar maviye susamış
Kan kırmızıdan usanmış Güneş yağmuru çıplak bırakmış Gece ile gündüz kana kana ağlamış. Sen bunları yaşatırken bana Renkler birlik olmuş toprağıma Bir nefes bir damla düşse yüreğime Belki bende yaşatabilirim seni bensizliğe Sen ne kadar gelip sızlansan da omzuma Yaslamam başımı eğmem bir yudum suyuna Sen ne kadar ağlasan da avucuma Değmez derim giderim gittiğin yollara Sen affet desen de beni Ben affetmem silerim seni!!! D.E. 13 Aralık 07 |
sagolasın güzel anlatmışsın.