YAKAR YÜREĞİMİ
Yakar yüreğimi inceden ince
Bir ateş... dumansız,sessiz mi sessiz. Kavrulur benliğim, gelip girince Düşer kör kuyuya, ıssız mı ıssız. Konuşmaz ki dilim ,heceler yasta Bir zehir kusmuşum duruyor tasta. Yüreğim kaldı bir meçhul dostta Gelmiyor selamı, hissiz mi hissiz. Derya-yı hüzünde yüzen bir gemi Giderken canana durmak elde mi? Taşırken gönlümden bir katre dem’i olmuşum artık ben ,us’suz mu us’suz. Yazmışım adını harfsiz , hecesiz Bir zindan... kapısız ve penceresiz... Günler uzamış da olmuş gecesiz Kamaşıyor gözler, passız mı passız. Koskoca alemde, minnacık nokta Gelgitler ruhumda, bir var bir yokta. Aslında tekdeyim görünsem çokta Kalmış bir başına ,dostsuz mu dostsuz. |