sakın susma!
her şeyi söylemelisin peşin sıra
gülmek, nefes almak gibi
hayatın içinde
ve susmadan yaşamak hayatı
bütün güzelliğiyle



birileri sesleniyorsa derinden boş dünyaya
yapraklar ses çıkarıyorsa
dalından düşerken nazlı nazlı
kelebeğin bile kanat sesleri kulağımızdaysa
bu gün senin susman niye



sakın susma!
herkesin sustuğu bir ortamda
doğru bildiğini söylemelisin dobra dobra



bırak tohumlar çatlasın hırsından
menekşeler çiçeklerle boyansın
karıncalar bile konuşsun yavrusunu azarlarken
filler gerçekten geçiyorsa yeryüzünden
susarak vazgeçmeyelim kendimizden



sakın susma
yamalı yorganlara yarin diye sarılıyorsan
tencerende aş değil taş kaynatıyorsan
susmak niye?


"gün olur konuşuruz" diyorsan
ve ellerin hala iki şakak arası susuyorsa
bekle... düşün...
dünyanın sustuğu gün
senin sonun olmaz mı
ve içindeki yarınlar
karanlığında solmaz mı?